“Rinne mé neamhaird di, chuaigh mé go dtí an seomra folctha, tháinig mé amach, bhí an bhean ag caoineadh orm, agus d'fhreagair mé go suairc.
"D'fhreagair sí, 'Dia duit, an féidir leat teacht anseo?!'Bhreathnaigh mé timpeall go corrach agus shiúil mé anonn.Lean sí uirthi ag glaoch orm rude as neamhaird a dhéanamh di.Ní go dtí sin a thuig mé gur shíl sí go raibh mé ag obair ann..
“Rinne mé gáire agus sula raibh am agam míniú a thabhairt, d’fhiafraigh sí den bhainisteoir.Bhí sí an-ard ag an bpointe seo, mar sin tháinig freastalaí eile aníos agus níor mhínigh sí agus chuir sí ceist ar an mbainisteoir.Mar sin chuaigh an freastalaí chun é a phiocadh suas.D'fhág sé.
“Níor thuig sí i ndáiríre conas a bheadh aithne aige orm gan mé a bheith ag obair ann.Lean sé ar aghaidh agus ar aghaidh agus ar deireadh ghlac sí leis.”
Bean: Cad?Ar ndóigh tá an uimhir cheart agam!Cathain is féidir liom m'fhear céile a phiocadh suas?Tá mé ag fanacht amuigh, tá sé fuar!
Bean: Ba mhaith liom labhairt leis an dochtúir go díreach.Lig dom pas a fháil. Déanfaidh mé tú a agairt.
Bean: Tá mo dhóthain faighte agam! Tagaim isteach anois.Déanfaidh mé gearán go díreach leis an dochtúir fút![nagging.]
“Bhí máthair an othair nua an-mhothúchánach tar éis dóibh an oibríocht a chríochnú agus dúirt sí go raibh an seomra ró-fhuaimneach agus ró-chrónúil dá leanbh.Bhí an chuma ar an leanbh go breá, gan a bheith suaite, i bpian nó ag féachaint ar strus.go áitigh sí Tá seomra príobháideach.
“Chuaigh mé isteach agus amach as an seomra chun rud éigin a fháil do mo mhac.Mar sin cúinne sí liom, ag glacadh leis gurb mise an duine a bhí i gceannas anseo, agus rinne sí an iomarca torainn don leanbh eile (mo mhac) agus bhí síocháin agus suaimhneas ag teastáil óna leanbh (Go n-éirí leat in aon seomra ospidéil lol).Íocann a hárachas as seomra príobháideach (tá gach rud go breá ach amháin gur teach lán é) agus caithfidh mé é a fháil chun oibre.
“An cuma ar a héadan nuair a dúirt mé léi nach bhfuil mé ag obair anseo agus is é mo mhac an leanbh sa chéad leaba eile!Bhreathnaigh sí beagán cúthail ach feargach den chuid is mó.Tá a fhios agam gur am strusmhar é, ach tá cearta na mBan an-aisteach.”
“Lean sé ar aghaidh ar feadh tamaill agus rinne mé iarracht neamhaird a dhéanamh di ach d’fhéadfainn a rá go raibh sí ag obair go dian.
Karen: Ba chóir duit ithe i gcúl na cistine, an áit a bhfuil tú i do bhall.
“Chuir sí gile agus gliondar uirthi arís, ansin chuaigh sí chuig an mbainisteoir, agus bhí air a rá léi faoi dhó nach raibh mé ag obair ann.
“Thóg mé mo chluasáin agus d'iarr sí orm ticéad traenach go Brighton.Bhí mé cosúil le, 'Tá brón orm mil, is gá duit fostaí traenach.Is paisinéir mé.'
“Ba é sin deireadh an scéil, ach ní hea, líonta sí £10 isteach i bpóca mo sheaicéid agus shiúil sí amach lena cairde ag rá, ‘Ceart go leor, déarfaimid leo ar an taobh eile nach mbeidh sé. .Thugamar ticéad dúinn ach d’fheicfidís ón gceamara gur íoc muid leis as taisteal!
“Agus sí ag bogadh go foréigneach iad, dúirt mé léi, 'Ní oibríonn mé anseo.'D'fhreagair sí, 'Níl a fhios agam, conas a bheadh a fhios agam? Ba cheart duit é seo a dhéanamh ar aon nós."
“D'fhreagair mé, 'Ba cheart duit mo chuid fillte a chur suas mar ní oibríonn mé anseo agus ní chuirim an cart ann.Aimsigh áit eile in áit strainséirí a scolding.'
“D'fhreagair sí, 'Tá mé chun labhairt leis an mbainistíocht.'Ní raibh mé riamh ag gáire níos deacra ná nuair a thiomáin mé anuas ar an mbealach isteach agus chonaic mé an bhean agus fear a raibh cuma bhainisteoir air ina seasamh ansin ag pointeáil go feargach orm cheana féin.”
“Rinne mé iarracht a mhíniú go socair, ní hea, ní féidir lena páistí marcaíocht ar mo chapall, agus ní féidir liom ligean di marcaíocht ar chapall ar bith eile sa scioból.
“Is cuma cad a deirim, ní féidir liom a chur ina luí uirthi nach n-oibrím ann agus nach féidir liom ‘a hiníon a ligean ar marcaíocht’.”
“Ní raibh Clyde lán-oilte mar fuair mé é le déanaí.Bhí sé an-óg agus gan taithí.Ní ligfinn fiú don leanbh groom a dhéanamh air mar is maith leis greim a fháil.Thosaigh an leanbh ag iarraidh mé a sheachaint agus teagmháil a dhéanamh aige, rug sé liom an leanbh ar a ghualainn agus bhrúigh sé ar ais go réidh í, agus é fíor-bhuartha go gcuirfeadh Clyde greim uirthi.
“Gheal an bhean agus scread sí, ‘Tá sé de cheart ag m’iníon teagmháil a dhéanamh leis an gcapall sin, is dócha go bhfuil sí níos fearr ar chapaill ná tusa!Chomh maith leis sin, níl ionat ach oibrí, mar sin ní bhíonn fonn ort mo pháiste a bhrú.'
“Chuir sé iontas orm.‘Ní bhainfidh d’iníon le mo chapall;níl sé oiriúnach do leanbh agus d'fhéadfadh sé dochar a dhéanamh do d'iníon.Níl a fhios ag d'iníon níos mó ná mise, tá mé ag marcaíocht le 15 bliain, agus níl mé ag obair anseo !!!Fág mé ar m'aonar!a scairt mé.
“Ag an bpointe seo bhí mo chapall ag tosú ag análú agus chas mé thart agus thug mé ar ais go dtí a stábla é chun é féin agus mé féin a shuaimhniú.
“Tháinig roinnt ball foirne sciobóil anonn agus rinne siad iarracht measúnú a dhéanamh ar cad a bhí ar siúl.Choinnigh an bhean ag screadaíl orm ach ní raibh mé in ann déileáil léi a thuilleadh agus shiúil sí amach toisc go raibh an fhoireann i seilbh í.
“Dúirt mo chairde (a oibríonn ann) liom go raibh orthu bagairt a chur ar na póilíní chun í a scaoileadh amach mar go raibh sí ag iarraidh ar a cuid páistí gach capall a chonaic sí a mharcaíocht.Tá cosc uirthi ó na stáblaí anois freisin, mar sin ar a laghad , deireadh sona?”
“Tharraing mé ar ais é.Dúirt sí, 'Tá mé ag fanacht leis seo!'Tharla sé dom gur shíl sí gurbh mé a buachaill seachadta.Dúirt mé go múinte léi nach mise a buachaill seachadta.D'fhéach sí mearbhall, Abair, "An bhfuil tú cinnte? tá cuma mhaith agat."
“Ag an bpointe seo níor theastaigh uaim ach go scaoilfeadh sí mo mhála, agus tháinig a buachaillí anonn agus dúirt siad liom gan náire a chur uirthi agus an bia a thabhairt di.
“Mar sin scríobh mé amach dóibh é: ‘Ní mise do thiománaí seachadta bia.Seo é mo bhia.Is aoi san óstán mé.'Cheangail mé an mála uaithi, agus agus mé ag dul isteach san óstán, d’fhéach mé Faoin am a thóg sí a fón amach agus dúirt sí, ‘Tá mé ag glaoch ar [seirbhís seachadta] agus abair leo gur asshole thú – tá mo chuid airgid ag teastáil uaim. ar ais!'
“Níor smaoinigh mé rómhór air mar ba léir nár fhostaí mé.Bhí an fostaí ag caitheamh léine dhubh agus veist ghorm ar a raibh lógó an tsiopa.Bhí mé ag caitheamh tee Guinness liath.
“Shiúil an bhean anuas orm agus tháinig sí go dtí deireadh an phasáiste.Níl mé cinnte an raibh sí ag iarraidh orm a ‘leideanna’ a ghlacadh, ach d’iompaigh sí i dtreo orm, ba bheag nár bhuail sí mé lena tralaí, agus dúirt: ‘Ní bheadh sé ró-dheacair do ghuthán a chur síos agus do chuid oibre a dhéanamh? Nuair a fheiceann tú custaiméir i ngátar, ba chóir duit cabhrú leo. Seo é a íoctar as!”
A Mhuire: Gabh mo leithscéal?Bhuel, ba chóir duit a bheith.Tá mé ag lorg plátaí agus plátaí indiúscartha agus níl aon duine sásta cabhrú!Cén fáth a bhfuil sé chomh deacair daoibh bhur jab a dhéanamh?!
Mise: Níl mé ag obair anseo.Tá mé ag fanacht le seirbhísiú a dhéanamh ar mo charr [comhartha don chomhartha "Tire and Battery Centre"]. Má tá plátaí á lorg agat, tá siad suas dhá nó trí aisles.
“Ag an am sin, d’fhéach sí fiú d’aon ghnó ar na héadaí a bhí á gcaitheamh agam.Chuir sí in aghaidh an frustrachais agus an náire, dúirt go raibh maith agat agus shiúil sí ar shiúl.”
“Go hiondúil faigheann muid go leor ceisteanna ó dhaoine, agus mar sin tá mé cleachta le bheith stoptha ar dualgas go poiblí.Dúirt mé, ‘Sea, a Mháire, agus chas mé timpeall chun bean mheán-aosta, Oráisteach, a aimsiú ina seasamh in aice liom.
“Rinne mé féin agus mo pháirtí cuma mhearbhall a mhalartú.Bhíomar ag caitheamh T-léinte agus hataí a dúirt 'roinn dóiteáin', raidiónna geala glasa ar ár gcreasa, agus pants buí baggy le stripes frithchaiteacha.
“Bhí sí rud beag buartha faoin gciúnas a bhí agam agus chuir sí oráiste os mo chomhair.‘Oráistí?iad seo?An bhfuil níos mó agat?Nó díreach iad seo?'
“Ní dúirt sí tada, rinne sí magadh ar mo pháirtí, a bhí gléasta díreach cosúil liomsa agus a bhí ina sheasamh in aice liom.'Gabh mo leithscéal, an bhfuil aon oráistí fós agat?'
“D’ardaigh sí a lámha in exasperation agus shiúil sa treo eile.D'fhág muid an roinn táirgí a cheannach sicín, ach amháin le fáil aici ag doras an siopa.
“Fós ag iarraidh a bheith dea-bhéasach, mhínigh mé (don cheathrú huair, d'aon duine a scóráil) nach n-oibrímid sa siopa grósaeireachta toisc gur comhraiceoirí dóiteáin sinn.
“Bhí mé ag siúl ar chúl chun iad a phiocadh suas, ag féachaint ar staid thubaisteach an tsiopa agus ar an iliomad daoine a bhí ag lorg cabhrach, nuair a chuir custaiméir rialta a bhíodh ag cur as dom mé (20 troigh ar a laghad) agus d’éiligh: ‘Oibríonn tú anseo!”
“Bhí ionadh air, ach soicind níos déanaí rinne mé gáire le ketchup agus dúirt sé leis an chéad uair eile, is dócha nach raibh sé ag iarraidh ar dhuine a bhí ina shuí sa bheár go dtí go bhfuair sé ann rud éigin a fháil dó.
“Ní theastaíonn uaim a cheapadh cén fáth a ndearna sé an toimhde, ach níl mé brónach mar gheall air ag ithe sceallóga.Sílim go bhfuil a fhios aige cad a rinne sé mar ní hamháin nach ndearna sé gearán, ghabh sé a leithscéal.”
Mise: Tá brón orm a mham, níl mé ag obair anseo, ach is dóigh liom go bhfuil siad ar an gcéad urlár.(“Tá brón orm, a mham, níl mé ag obair anseo, ach is dóigh liom go bhfuil siad ar an gcéad urlár. ”)
“Rinneamar go léir gáire agus dúirt sí cé chomh hálainn a bhí cuma ar mo ghúna.Chuir sé blush beag orm (bhí mé comhfhiosach) agus ansin ghabh sí buíochas liom as cabhrú léi.
“Tháinig bean eile chugam ar bhealach nach raibh chomh cairdiúil, d’iarr sí orm cóta eile a cheannach di le bríste meaitseála de mhéid áirithe, d’fhiafraigh di cén fáth ar mheasc muid culaith, agus d’iarr sí orm go sonrach glaoch a chur uirthi seomra taisceadáin Fart toisc nach raibh sí. Níl a fhios agam cén fáth nach bhfuil ach dhá cheann oscailte againn le linn na paindéime.
“Mhínigh mé di 1) go bhfuilimid i bpaindéim, 2) nach bhfuil aon rud ar eolas agam faoi chulaithis, ní chaithim ach iad, agus 3) ní oibrím ann.
“Ag an bpointe seo, chonaic duine de na hoibrithe cad a bhí ag tarlú agus rinne sé idirghabháil.Tharla go raibh an bheirt againn sa seomra taisceadáin (bothanna éagsúla) agus thosaigh sí ag caint ar an bhfón faoin gcaoi ar dhiúltaigh ‘fostaí ruda’ cuidiú léi.
“Nuair a chríochnaigh mé ag caitheamh an chulaith nua, bhí sí ag caint leis an mbainisteoir fúm.Bhí an chuma ar an mbainisteoir, 'Cé hé an fear sin TF?'Rinne mé aoibh gháire agus d'íoc mé as mo chulaith.”
AG: An bhfuil tú dúr?Tosóidh muid ag 7!Ar an gcéad lá, tá tú déanach cheana féin!Imigh amach as seo – tá tú bréan!
Am postála: Jun-15-2022